Moda na demonstrację zdrowego stylu życia ogarnęła portale społecznościowe: na Instagramie i Facebooku chwalimy się zdjęciami z siłowni, udostępniamy przebytą podczas joggingu trasę za pomocą Endomondo. Żyjemy od zdjęcia do zdjęcia. Kolorowe posiłki, nowe legginsy do ćwiczeń, selfie przed treningiem, po treningu, z odsłoniętym brzuchem lub bez, a po wszystkim chwila relaksu z żołędziową latte i wszystko w pełnym makijażu oczywiście. Choć prym w zdjęciach oznaczanych hasztagami: #eatclean #fit #healthylifestyle wiodą kobiety, to męska część użytkowników owych serwisów nie pozostaje daleko w tyle. Panowie równie chętnie chwalą się muskulaturą i zdrowymi posiłkami... oczywiście pełnymi białka i odżywek. O ile nie ma nic złego w zmianie swojego stylu życia na zdrowszy i pokochania aktywności fizycznej, o tyle wypełnienie swojej egzystencji planami treningowymi i redukcją wartości kalorycznej posiłków niesie pewne zagrożenie. Kolorowe profile zdają się gonić za niedościgłymi wzorami trenerek fitness i byłych kulturystek, w efekcie giną w morzu jednowymiarowości, wzbudzając przesyt i wrażenie dusznej atmosfery, która nie pozostawia wolnej przestrzeni... na co? Na życie. Pozbawione autokreacji, zorientowane na wartościowe chwile, życie, które uznaje prawo do gorszych dni.

Jak łączyć bieganie z fitnessem? [5 PORAD]

Dlaczego coraz częściej potrzeba zdrowego stylu życia i pięknego wysportowanego ciała przeradza się w zaburzenie psychiczne?

Oczywiście, jest grupa ludzi bardziej podatnych na tego typu zaburzenia, u których presja otoczenia i wszechobecny kult piękna mogą sprawić problemy z samoakceptacją i zaburzenia w postrzeganiu własnego ciała - są to osoby o niskim poczuciu własnej wartości, u których często występowały w dzieciństwie problemy z relacjami międzyludzkimi, np. w grupie rówieśniczej. Na fitoreksję powinien uważać jednak każdy, dla którego ćwiczenia fizyczne zaczynają plasować się na pierwszym miejscu, a każda sporadyczna porcja bezowego tortu sprawia, że chcemy się "ukarać" dodatkowymi godzinami na siłowni.

Jak ćwiczą gwiazdy? 5 gorących zajęć fitness

Fitoreksja należy do tej samej grupy zaburzeń psychicznych co anoreksja, czy bigoreksja (przesadna dbałość o mięśnie), nazywa się ją również niekiedy "sportową anoreksją" na określenie obsesyjnego myślenia o ćwiczeniach jako sposobie redukcji masy ciała. Charakteryzuje się ona ciągłym niezadowoleniem z własnego wyglądu i monitorowaniem przed lustrem każdego skrawka ciała z lęku przed nieestetycznym wyglądem.

Jeszcze zdrowa dieta czy już ortoreksja?

Fitorektyk dążąc do ideału sportowych sylwetek podpatrzonych np. u trenerek fitness zaczyna systematycznie zwiększać częstotliwość ćwiczeń, co często wiąże się z licznymi kontuzjami, jednak bóle mięśni czy stawów nie stanowią powodu do zmniejszenia tempa. Ćwiczy on stale ignorując wszelkie sygnały pochodzące ze swojego organizmu, takie jak choroba, ból, czy przemęczenie spowodowane licznymi treningami. Opuszczenie chociaż jednych zajęć fitness wiąże się u fitorektyka z ogromnymi wyrzutami sumienia, wzrasta jego niepokój i nerwowość.

Początkowo zmieniony styl odżywiania na zdrowszy przeradza się w bardziej restrykcyjny - eliminuje on ze swojej diety coraz więcej produktów, ogranicza porcje i kaloryczność posiłków.

Choć obserwuje się największą zachorowalność wśród kobiet, fitoreksja dotyka także mężczyzn.

Zaburzenie nie przechodzi bez echa w naszym organizmie - możemy liczyć się z nieodwracalnymi zmianami w układzie kostno-stawowym, spadkiem libido, a u kobiet - z zaburzeniami hormonalnymi i zanikiem miesiączki.

Zumba, Body Pump, CrossFit, Bootcamp Barry'ego, TRX - poznaj autorów popularnych treningów

Jeśli obserwujesz u siebie podobne objawy a bycie "fit" wypełnia twoje życie bez reszty, to warto zacząć walkę ze swoim uzależnieniem. Najczęstszą metodą leczenia jest psychoterapia, która ma za zadanie zmianę myślenia o własnym wyglądzie u osoby chorej, wyznaczanie realnych celów, co za tym idzie - wprowadzenie w życie starej prawdy o zdrowym umiarze i złotym środku.