Cukrzyca typu 1 – czym się cechuje?
W przypadku cukrzycy typu 1 mamy do czynienia z pierwotnym zaburzeniem pracy trzustki. Stan taki jest wywołany swoistą reakcją układu immunologicznego (autoagresja) i ma miejsce najczęściej u dzieci. Dochodzi wówczas do trwałego uszkodzenia trzustki, który to narząd nie jest w stanie produkować insuliny. Cukrzyca typu pierwszego u dzieci oraz młodzieży postępuje niezwykle szybko. U dorosłych może przyjmować natomiast postać utajoną. Warto mieć jednocześnie na uwadze fakt, iż tego typu cukrzycy towarzyszą jednocześnie pozostałe choroby autoimmunologiczne, takie jak chociażby Hashimoto czy choroba Gravesa-Basedowa. Jedynym sposobem na sprawne funkcjonowanie osób z cukrzycą typu 1 jest stałe zewnętrzne podawanie insuliny.
Cukrzyca typu 2 – co ją charakteryzuje?
Znacznie częściej występującym rodzajem jest jednak cukrzyca typu 2, która stanowi do 80% wszystkich przypadków hiperglikemii. Chorobie towarzyszy zarówno nieprawidłowe działanie, jak i produkcja insuliny. Poza tym ma miejsce zjawisko insulinooporności. Oznacza to, iż chory jest w bardzo ograniczonym stopniu wrażliwy na podawaną insulinę. Pomimo zwiększonego jej wydzielania (głównie w początkowym etapie choroby), zapotrzebowanie organizmu jest znacznie wyższe niż faktyczna podaż.
Cukrzyca – poznaj objawy, które jej towarzyszą
Podstawowy objaw cukrzycy pozwalający rozpoznać jej występowanie to zwiększone stężenie glukozy we krwi oraz moczu. Kluczowe w celach diagnostycznych jest więc przeprowadzenie badań laboratoryjnych. Skąd jednak mogą wziąć się przypuszczenia odnośnie tego, że towarzyszy nam cukrzyca? Objawy, które są typowe dla tego schorzenia to między innymi:
1. Częste oddawanie moczu;
2. Obniżona odporność organizmu skutkująca częstymi infekcjami;
3. Nasilone pragnienie (polidypsja) – na skutek utraty wody z organizmu, która jest wydalana wraz z moczem;
4. Nasilone pragnienie – wilczy głód występuje w konsekwencji niemożności dostarczenia glukozy z pożywienia do tkanek;
5. Wzmożona senność w ciągu dnia;
6. Szybkie męczenie się;
7. Utrata wagi pomimo nieustannego jedzenia;
8. Wysuszona skóra oraz błony śluzowe;
9. Nieprzyjemny zapach z ust;
10. Nudności.
Na skutek wieloletniej cukrzycy – zwłaszcza nieleczonej – mogą wystąpić groźne powikłania. Należy do nich zaliczyć zwłaszcza kwasicę ketonową (prowadzącą do śpiączki), utratę zdolności widzenia, nieodwracalne zmiany w narządach wewnętrznych (zwłaszcza nerkach), uszkodzenia połączeń nerwowych, owrzodzenia, choroby serca, a także udar mózgu.
Co wywołuje cukrzycę? Przyczyny, które warto poznać
Przyczyny cukrzycy typu 2 mają tylko w niewielkim stopniu podłoże genetyczne. W znacznie większym stopniu wystąpienie choroby ma związek z niewłaściwym stylem życia, prowadzącym do nadwagi. Osoby z cukrzycą zwykle spożywają duże ilości wysoko przetworzonych pokarmów – tłuszczy nienasyconych, cukru, słodyczy, a także fast foodów. Cechuje ich także wysokie spożycie smażonego mięsa oraz nabiału. Chorzy dostarczają natomiast do organizmu w niewystarczających ilościach kwasów jednonienasyconych oraz warzyw. Nie stronią przy tym od sięgania po używki (zwłaszcza papierosy) oraz alkohol. Rozwojowi cukrzycy sprzyja także silny stres o chronicznym charakterze.
Co zatem należy uczynić, aby zmniejszyć ryzyko tego, iż dopadnie nas cukrzyca? Dieta roślinna to absolutna podstawa, aby zapobiec problemowi hiperglikemii. Należy spożywać jak największe ilości świeżych warzyw, które wpływają pozytywnie na pracę trzustki. Ważne jest zwłaszcza uwzględnianie w jadłospisie pokarmów bogatych w błonnik, a także w kwasy tłuszczowe omega 3 (zwłaszcza siemię lniane oraz ryby).
Zarówno osoby chorujące na cukrzycę, jak i ze zwiększonym ryzykiem jej wystąpienia powinny wycofać ze swojej diety węglowodany – zwłaszcza proste. Nie może być mowy o spożywaniu nie tylko cukru i słodyczy, lecz także słodkich owoców, szczególnie suszonych. Nie jest także zalecana dieta bogata w makaron, ryż oraz pieczywo.
Dieta dr Dąbrowskiej zbawienna dla diabetyków
Doktor medycyny Ewa Dąbrowska za pomocą autorskiej diety wyleczyła już tysiące pacjentów z cukrzycą typu 2. Proponowana przez nią kuracja postna polega na okresowych (najczęściej trwających kilka tygodni) głodówkach leczniczych. W tym czasie zakazane jest spożywanie wszystkiego z wyjątkiem warzyw oraz mało słodkich owoców takich jak jabłka, owoce cytrusowe czy jagodowe. Zalecane jest także picie w sporych ilościach soków warzywno-owocowych, wody mineralnej oraz naparów ziołowych.
W trakcie tego typu diety cukrzycowej organizm przechodzi w stan wewnętrznego oczyszczania, odżywiając się niestrawionymi resztkami pokarmowymi, złogami oraz lipidami. Dzięki temu możliwe jest jego odciążenie, na skutek czego dochodzi do przywrócenia sprawności poszczególnych organów, w tym trzustki. Chorzy mogą więc po przejściu diety całkowicie odstawić leki. Warto jednak dla własnego bezpieczeństwa przeprowadzać post pod okiem lekarza – najlepiej w ośrodkach zajmujących się leczeniem dietą dr Dąbrowskiej.
