Brzoskwinie - czy ich pestki są trujące?

W zeszłym tygodniu opublikowaliśmy materiał dotyczące tego, dlaczego latem warto sięgać po brzoskwinie i nektarynki. Dietetycy przestrzegali przed jedzeniem pestek znajdujących się w tych owocach, ponieważ zawierają one amigdalinę. Pojawiło się sporo głosów sprzeciwu, zatem dalej badamy temat: jeść pestki wspomnianych owoców czy nie?

Dołącz do nas na Facebooku

Oto budzący kontrowersje fragment tekstu przygotowanego przez specjalistów do spraw żywienia z Poradni Dietetycznej halsa.

Wszyscy amatorzy nektarynek i brzoskwiń na pewno wiedzą, że wewnątrz pestek tych owoców znajdują się tak zwane gorzkie migdały. Nie należy ich spożywać, ponieważ zawierają znaczne ilości amigdaliny - toksycznej substancji będącej prekursorem cyjanowodoru. Prawdopodobnie po zjedzeniu kilku sztuk nic nam się nie stanie (lepiej nie sprawdzać), jednak taka ilość może być niebezpieczna dla dzieci i zwierząt domowych.

Tutaj możecie znaleźć cały tekst .

Pojawiły się następujące komentarze:

ola_dom:

tzw. "gorzkie migdały" znajdują się w pestkach moreli, a nie brzoskwiń czy nektarynek. to jednak niejaka różnica. i bez wątpienia te z moreli można jeść, a nawet warto, bo są super zdrowe.

są też wykorzystywane do robienia "oszukanego" marcepanu - czyli percepanu. ale nie brzoskwinie ani nektarynki...

dzindzibou:

Szanowni autorzy, zamiast wypisywać brednie o szkodliwości amigdaliny polecam odrobienie zaległości z bichemii na temat tego związku (będącego w istocie witaminą B17). To, że jest prekursorem cyjanowodoru nie oznacza, że jest szkodliwa. Na tej samej zasadzie można powiedzieć, że tlen jest dla ludzi szkodliwy bo jest prekursorem ozonu.

Dlatego zareagowaliśmy. Specjaliści z Poradni Dietetycznej halsa odpowiadają:

Amigdalina - organiczny związek chemiczny z grupy glikozydów (nitrylozyd) występujący w nasionach migdałowca zwyczajnego (Amygdalus communis), pigwy pospolitej. (Cydonia oblonga), czeremchach (Padus) i niektórych drzew owocowych (np.: moreli, wiśni, śliw, brzoskwiń). Występuje w pestkach tych owoców nadając im specyficzny gorzki smak i aromat. W organizmie rozkłada się na glukozę, aldehyd benzoesowy i cyjanowodór. Amigdalinę po raz pierwszy wyodrębniono z gorzkich migdałów w 1830 roku. W niektórych źródłach określana jest jako witamina B17, nie jest jednak powszechnie klasyfikowana jako witamina.

Zastosowania medyczne W latach 20. XX wieku Ernst T. Krebs (senior) ogłosił, że odkryta przez niego witamina B17, sprzedawana pod nazwą handlową Laetrile, jest skutecznym lekiem na raka[3]. W źródłach niemedycznych preparaty amigdaliny w dalszym ciągu opisywane są jako skuteczne środki przeciwrakowe[4]. Systematyczne badania naukowe dowiodły jednak brak jakiegokolwiek działania antynowotworowego amigdaliny[3][5], natomiast jej stosowanie bez nadzoru lekarskiego może prowadzić do poważnych zatruć cyjanowodorem, np. w wyniku interakcji z witaminą C[6].

Korzystaliśmy z następujących źródeł:

http://nutritiondata.self.com/facts/fruits-and-fruit-juices/1990/2

http://nutritiondata.self.com/facts/fruits-and-fruit-juices/1962/2

http://www.oracvalues.com/nectarines-raw

http://www.oracvalues.com/peaches-raw

http://www.livestrong.com/article/351763-boron-in-your-diet/

http://www.foodprocessing.com/articles/2005/417.html

http://www.algaecal.com/boron/boron-sources.html

Więcej o:
Copyright © Agora SA