Stawy to ruchome połączenia kości. Dzięki nim możemy się poruszać. Ruch oznacza jednak tarcie. By nie było ono destrukcyjne dla naszych kości, między stawami znajduje się warstwa ochronna – torebka stawowa.
Torebka stawowa spaja powierzchnie stawowe kości, osłaniając jednocześnie staw. Jak wygląda torebka stawowa? Składa się z warstw zewnętrznej i wewnętrznej. Warstwa zewnętrzna jest włóknista, nazywamy ją także błoną włóknistą. Jest gruba i mocna, tworzą ją przede wszystkim włókna kolagenowe. Grubość błony włóknistej zależna jest od poziomu obciążenia stawu i zakresu ruchów. Warstwa wewnętrzna to tzw. błona maziowa, która jest cieńsza i delikatniejsza. Zawarta w niej maź składa się z tłuszczu i mucyny. Wypełnia ona miejsce między kośćmi. Dzięki temu są one względem siebie przyczepne, a tarcie między nimi jest mniejsze.
Naciągnięcie torebki stawowej to mało poważny uraz. Nie zostaje wówczas naruszona powierzchnia torebki. Naciągnięcie powoduje ból i opuchliznę, pacjent może mieć też zmniejszony komfort poruszania się, jednak objawy te powinny ustąpić samoistnie po kilku tygodniach.
W wyniku dużego obciążenia torebki stawowej może dojść do jej pęknięcia. Ból jest wówczas trudniejszy do zniesienia, opuchlizna znaczna, a poruszanie się poważnie utrudnione. Rekonwalescencja po pęknięciu torebki stawowej może potrwać nawet trzy miesiące.
Zerwanie torebki stawowej to najpoważniejszy typ kontuzji. Powstaje, gdy przeciążenie jest na tyle duże, że rozrywa torebkę stawową. Początkowo uraz nie jest bardzo
bolesny, jednak stopniowo dyskomfort wzrasta, uniemożliwiając poruszanie się. Obrzęk jest bardzo duży i trudny do zlikwidowania domowymi sposobami.
By wdrożyć leczenie torebki stawowej, konieczna jest najpierw profesjonalna diagnoza lekarska. Lekarz stwierdzi, z jakim rodzajem urazu torebki stawowej zmaga się pacjent. Podstawowe badania diagnostyczne to ultrasonografia i prześwietlenie za pomocą aparatu rentgenowskiego.
Najpoważniejsze kontuzje leczone są poprzez założenie gipsu lub ortezy, czasami konieczny jest również zabieg chirurgiczny.
W lżejszych przypadkach staw zostaje unieruchomiony. To pozwala ograniczyć ryzyko przeciążeń. Pacjent powinien też zwalczać opuchliznę. Temu celowi posłużą bandaż elastyczny, zimne okłady i żele chłodzące dostępne w aptekach bez recepty.
Po zakończeniu docelowego leczenia może być konieczna rehabilitacja torebki stawowej. Dzięki niej przyspieszymy regenerację po kontuzji i poprawimy zakres ruchu w stawach. W rehabilitacji stosuje się ćwiczenia z fizjoterapeutą, a także zabiegi lecznicze. Używa się do nich lasera, leczenia polem magnetycznym, stosuje krioterapię, jonofrezę czy ultradźwięki. Rodzaj aplikowanych zabiegów wybiera lekarz w zależności od charakteru urazu torebki stawowej.