Kickboxing trening – co to takiego?
Kickboxing to sport walki. Przede wszystkim skupia się na zadawaniu ciosów bokserskich pięściami oraz licznych kopnięciach. Jednak błędnym jest założenie, że kickboxing bezmyślne biciem przeciwnika i kopanie po twarzy. To bardzo wyrafinowany, trudny i wymagający sport. Aby osiągnąć perfekcję – tak często pokazywaną w filmach dotyczących sztuk walki – potrzeba wielu lat treningów i wyrzeczeń. Kickboxing to sport doskonalący zwinność, szybkość i precyzję. Siła mięśni także jest istotna, ale dopiero na drugim miejscu. Przede wszystkim liczy się zręczność i gibkość.
Warto wiedzieć, ze kickboxing dzielimy na amerykański i japoński. Japoński to połączenie karate i boksu tajskiego. Natomiast amerykański do tych technik dodaje jeszcze siłę. Ciosy i kopnięcia mogą być zadawane z pełną siłą.
Kickboxing – nauka, efekty
Kickboxing jak każdy sport bardzo wpływa na zdrowie. Oczywiście korzystnie. Dzięki trenowaniu tej dyscypliny kształtujemy i poprawiamy wytrzymałość oraz kondycję. Dodatkowo rzeźbimy sylwetkę i wzmacniamy mięśnie wszystkich partii ciała.
Efektem niepożądanym kickboxingu jest nieco przygarbiona postawa ciała. Warto więc kickboxing połączyć na przykład z pływaniem albo innym sportem wspierającym poprawną postawę ciała.
Kickboxing ma wiele zalet. Oprócz oczywistych efektów, na przykład wzmocnienia wytrzymałości organizmu, poprawy kondycji, przyniesie także ubytek masy ciała. Wiąże się to głównie z treningiem i przygotowaniem przed samą walką. Skakanie na skakance, bieganie to elementy rozgrzewki, które korzystnie wpłyną na nasze odchudzanie.
Dodatkowo zaskakującym efektem kickboxingu jest zyskanie większej pewności siebie. Czujemy się bezpieczniej i pewniej w różnych sytuacjach.
Jeśli chodzi o etapy nauki kickboxingu to stopnie szkoleniowe dzielą się na uczniowski i mistrzowski. Stopnie ucznia to – licząc od najniższego – biały pas, biały pas z żółtym zakończeniem, żółty pas, żółty pas z pomarańczowym zakończeniem, pomarańczowy pas, zielony pas, niebieski pas, brązowy pas z niebieskim zakończeniem, brązowy pas i - ostatni przed mistrzowskim stopniem - brązowy pas z czarnym zakończeniem pasa.
Kickboxing - jak zacząć trenować?
Jak zacząć trenować kickboxing? To częste pytanie, na które nie ma łatwej i jednej odpowiedzi. Przede wszystkim należy zacząć od przygotowania organizmu, także od utraty zbędnych kilogramów. Chudnie się także w trakcie uprawiania tej sztuki walki, ale już na początek ważna jest odpowiednia postawa i sylwetka. Kickboxing to dynamiczna sztuka walki. Wymaga szybkości, a trudno o nią, gdy przeszkadzają nam zbędne kilogramy.
Podstawowym elementem kickboxingu, tak jak w przypadku innych sztuk walki, jest prawidłowa postawa ciała. Nogi powinniśmy mieć cały czas ugięte w kolanach. Praworęcznej osoby powinny mieć lewą stopę i lewe ramię wysunięte do przodu. Natomiast leworęczni odwrotnie – prawą nogą i prawe ramię.
Dłonie złożone w pięści powinny chronić podbródek. Prawa dłoń zakrywa twarz z boku, lewa znajduje się tuż przed twarzą. Ważne jest także ułożenie łokci. Trzymamy je tuż przy tułowiu. Podbródek tym samym kierujemy lekko do klatki piersiowej. Dzięki temu dodatkowo zabezpieczam go jeszcze lewym ramieniem.
Rękawice do kickboxingu
Bardzo ważnym elementem treningu kickboxingu jest zapewnienie sobie odpowiednich akcesoriów – rękawic do kickboxingu i ochraniaczy do kickboxingu.
Czym się różnią rękawice do kickboxingu od innych rękawic do sztuk walki? Różnice są w detalach. Większość rękawic do kickboxingu to te same rękawice, które wykorzystuje się do Muay Thai. W takich rękawicach do kickboxingu większa jest ochrona nadgarstka, na którą przyjmujemy kopnięcia.
Jeśli chodzi o ochraniacze do kickboxingu, to najważniejsza jest ochrona piszczeli. Oczywiście dlatego, że to tak zwany sport „kopany”. Musimy więc chronić nogi. Najtańsze, a przy tym najlżejsze i niestety najmniej chroniące nogi są ochraniacze bawełniane. Nie polecamy ich szczególnie. Są raczej formą ozdoby niż ochrony. W trakcie walki przesuwają się i nie wiele dają tym samym. Nieco droższe i zdecydowanie lepsze są ochraniacze piankowe. Zawodnicy wykorzystują je przede wszystkim w zawodach. Ze względu na swoją niewielką wagę nie utrudniają ruchów i nie spowalniają walczącego. Najlepsze, a zarazem najdroższe i niestety najcięższe, są ochraniacze ze skóry. Chronią całą nogę – od podudzia, przez kolano aż po piszczel. Najczęściej wykorzystuje się je podczas treningów.
