Hematokryt to stosunek objętości skoagulowanych erytrocytów do objętości całej krwi lub stosunek wszystkich elementów morfotycznych krwi do całej objętości. Zazwyczaj jego wartość mierzy się w procentach. Badanie poziomu hematokrytu wykonuje się za pomocą standardowych badań krwi. Krew pobiera się z żyły łokciowej lub opuszków palców. Natomiast u noworodków krew potrzebna do wykonania badania pobierana jest z pięty.
Norma hematokrytu zależna jest od wieku oraz płci osoby badanej. Przyjmuje się, że norma hematokrytu we krwi wynosi:
- u noworodków: 48-69 proc.
- u dzieci między 6-12 rokiem życia: 35-45 proc.
- u dziewczynek między 13-18. rokiem życia: 36-46 proc.
- u chłopców między 13-18 rokiem życia: 37-49 proc.
- u dorosłych kobiet: 36-46 proc.
- u dorosłych mężczyzn: 41-53 proc.
Zobacz: CRP badanie - czym jest i kiedy się je wykonuje?
Hematokryt poniżej normy może sygnalizować niektóre z chorób takich, jak np.: niedokrwistość, wrzody, polipy, urazy przewodu pokarmowego lub macicy, choroby szpiku kostnego np. białaczkę lub ciążę.
Na podwyższony poziom hematokrytu mają wpływ czynniki takie, jak: przewlekłe palenie tytoniu, przebywanie na znacznych wysokościach, choroby płuc, serca lub nerek, odwodnienie, oparzenia
Hematokryt jest badany za pomocą pobierania krwi. Na badanie należy przyjść na czczo, najlepiej między godz. 7:00 a 10:00. Kilka dni przed badaniem należy zrezygnować z alkoholu i innych używek, w tym kawy. Nie powinno się wykonywać badania w trakcie miesiączkowania.