Diety niskowęglowodanowe są polecane dla osób, które pragną zrzucić na wadze. Składnik ten ma powodować wzrost insuliny, co z kolei zwiększa nasz apetyt i wyzwala odkładanie się tłuszczu. Część dietetyków twierdzi, że ta zależność wcale nie jest tak prosta. Brytyjscy naukowcy przedstawili swoje wątpliwości w magazynie "Science".
Węglowodany wcale nie takie złe? Zdania są podzielone
John Speakman z University of Aberdeen w Wielkiej Brytanii oraz Kevin Hall z National Institute of Diabetes and Digestive and Kidney Diseases w Bethesda w stanie Maryland zgodzili się, że diety wysokotłuszczowe i niskowęglowodanowe mogą prowadzić do utraty masy ciała. Mogą, ale NIE muszą.
Rola insuliny w otyłości powinna być lepiej zrozumiana. Trzeba zwrócić uwagę, że działa na wiele narządów, które odpowiadają za napędzanie uczucia głodu, niezależnie od ilości węglowodanów. Ponowne rozważenie roli insuliny może poprawić nasze zrozumienie przyczyn otyłości oraz pomóc w jej leczeniu - stwierdzili specjaliści.
Duet naukowców potwierdził, że insulina odrywa pewną rolę w regulacji tkanki tłuszczowej. Jednocześnie za przyrost masy ciała wcale nie musi być odpowiedzialna zwiększona ilość węglowodanów. Wnioski zostały potwierdzone badaniami przeprowadzonymi na myszach. Zwierzęta zostały podzielone na grupy. Jedna z nich miała zwiększoną liczbę węglowodanów. Po trzech miesiącach grupa ta zjadała mniej kalorii, co przełożyło się na niższą masę ciała, nawet przy wyższym poziomie insuliny.
W styczniu tego roku podobne testy zostały przeprowadzone na grupie ochotników. Wyniki pokryły się z wcześniejszymi badaniami - grupa osób, która przez dwa tygodnie zjadała więcej węglowodanów, mimo większych skoków insuliny, zjadała mniej kalorii, a po czternastu dniach ich waga była niższa, niż na początku eksperymentu. Specjaliści zapowiadają dalsze badania nad zależnością węglowodanów oraz insuliny w stosunku do poczucia sytości i utraty masy ciała.
