Witamina D3
Witamina D i witamina D3 to prawie to samo. Na każdym kroku słyszymy te dwie nazwy stosowane wymiennie. Witamina D3 jest jedną z formą witaminy D. Obie te substancje odpowiadają za to samo. W telegraficznym skrócie – budują tkankę kostną i regulują gospodarkę wapniowo-fosforową. Nie może być jej ani za mało, ani za dużo. Niedobór witaminy D3 wywołuje szereg poważnych konsekwencji. Ale nadmiar także może nam zaszkodzić. Gdy mamy jej za dużo, organizm nie radzi sobie z nią. Powoduje więc zwapnienie kości i tworzenie się kamieni w nerkach.
Witamina D3 – rola i właściwości
Jak każdy dobrze wie, choćby z lekcji biologii, organizm potrzebuje wielu witamin i minerałów. Dzięki nim może prawidłowo funkcjonować. Jedną z takich witamin jest właśnie witamina D. Często nazywamy ją witaminą słońca. Dlaczego? W z względu na sposób, w który powstaje. Witamina D3 jest produkowana z cholesterolu, kiedy nasze ciało jest wystawione na promienie słoneczne.
A to, że witamina D jest wytwarzana przez człowieka, oznacza, że nie jest tak naprawdę witaminą, a prohormonem. Ale to tylko ciekawostka.
Oczywiście jest kilka sposobów, dzięki którym możemy ją dodatkowo dostarczyć do organizmu. Na rynku jest dostępnych wiele suplementów z witaminą D. Niektóre produkty spożywcze także są cennym źródłem tej witaminy. Witamina D, która, wspomnijmy przy okazji, jest rozpuszczalna w tłuszczach, występuje na przykład w mleku, jajach czy rybim tranie.
Witamina D3 ma wiele ważnych zadań. Każdego dnia dba o stan naszego układu kostnego, sprawia, że kości są mocne i proste. Zapobiega także krzywicy u dzieci i osteoporozie u dorosłych. Jest kluczowa przy wchłanianiu wapnia i fosforu z naszego przewodu pokarmowego. Zwiększa wchłanianie tych pierwiastków z przewodu pokarmowego i zapobiega ewentualnym niedoborom.
Witamina D korzystnie oddziałuje na system nerwowy i na skurcze mięśni, mowa tu także o największym naszym mięśniu – sercu. Jest pomocna także w leczeniu stanów zapalnych skóry. To dzięki niej nasza skóra wygląda na świetlistą i promienną.
Witamina D3 – norma
Dzienne zapotrzebowanie na witaminę D można sobie zapewnić w bardzo łatwy sposób. Wystarczy wystawić twarz na 15 minut na słońce lub spożyć jedno kurze żółtko. Norma witaminy D to około 2000–4000 IU/dobę dla osoby dorosłej. Oczywiście kiedy próbujemy wyliczyć normę witaminy D, musimy pamiętać o uwarunkowaniach zewnętrznych. Tu bardzo istotny jest klimat, w którym na co dzień żyjemy. Inne normy witaminy D są przyjęte dla mieszkańców Afryki, inne dla obywateli słonecznej Kalifornii, a jeszcze inne dla Polaków czy Eskimosów.
Witamina D – dawkowanie
Już małe dzieci, od pierwszych dni swojego życia, muszą przyjmować witaminę D. Zakładamy, że noworodki nie są (i nie powinny być) wystawiane na słońce. Z tego powodu dawkowanie witaminy D dla najmłodszych wynosi 800 IU. Zawartość witaminy D w mleku matki lub mleku modyfikowanym jest bardzo zmienna i zależy w dużej mierze od jej spożycia przez matkę.
Kobieta karmiąca piersią powinna na stałe przyjmować 2000 IU witaminy D dziennie. Z tego część „przeznaczone” jest dla dziecka, które witaminę D przyjmuje z mlekiem matki. W praktyce lekarze zalecają podawanie dziecku karmionemu wyłącznie piersią od 400 do 800 IU witaminy D dziennie.
Starsze dzieci – powyżej szóstego miesiąca życia – powinny dostawać dawkę 800 IU. Natomiast dawkowanie u dzieci w wieku od roku do trzech wynosi 600 IU dziennie.
W kolejnych latach nie ma ścisłych zaleceń, co do przyjmowania witaminy D. Należy skonsultować się z lekarzem i to on powinien wyznać dawkowanie witaminy D.
Witamina D – niedobór
Niedobór witaminy D u dzieci objawia się zaburzeniem przemiany wapniowo-fosforanowej, które powoduje krzywicę. Pojawia się wtedy zmniejszone uwapnienie kości i nadmierne odkładanie tkanki nieuwapnionej.
Dodatkowo pojawia się obniżenie siły mięśniowej, a następnie stopniowy zanik mięśni. Może także wystąpić spadek aktywności komórek, które są odpowiedzialne za budowanie tkanki kostnej. Objawem niedoboru witaminy D są także: zmniejszone wytwarzanie włókien kolagenowych, zahamowanie perystaltyki jelit, niższa aktywność komórek nerwowych.
A stały niedobór witaminy D już w wieku dorosłym może objawiać się częstszym występowaniem niektórych nowotworów. Wśród nich należy wymienić: raka prostaty, raka piersi, raka jelita grubego, raka odbytnicy, raka płuc oraz raka trzustki.
