1. Wyżsi ludzie są lepszymi biegaczami? Nie.Wzrost nie ma tu nic do rzeczy. Legendarny biegacz Haile Gebrselassie ma tylko 158 cm wzrostu. Szybkość i wytrzymałość biegacza zależy od proporcji włókien szybko- i wolno-kurczliwych w jego mięśniach, od sprawności układu ruchu, wytrenowania, motywacji. Genetycznych uwarunkowań nie możemy zmienić, ale treningiem i silną motywacją można zdziałać bardzo wiele.
2. Żeby zostać dobrym biegaczem trzeba trenować codziennie? Nieprawda. Bez odpoczynku mięśnie nie będą się regenerować prawidłowo, a ryzyko kontuzji wzrośnie. Właśnie w fazie odpoczynku ciało przyzwyczaja się do biegania. W dni wolne od joggingu można wykonywać inne rodzaje treningu, np. cross trening, czyli np. 10 minut jazdy na rowerze, 10 minut wysiłku na stepperze i 10 minut ćwiczeń na maszynie eliptycznej, albo ćwiczyć siłowo.
3. Twój układ mięśniowo-szkieletowy potrzebuje więcej czasu na przyzwyczajenie się do biegania niż układ krwionośny? Prawda. Gdy zaczynasz biegać, układ krwionośny bardzo szybko się wzmacnia, podobnie jak układ krążenia. Natomiast mięśnie, stawy, więzadła potrzebują więcej czasu, czasami nawet kilku-kilkunastu miesięcy. Dlatego z tygodnia na tydzień wydłużaj pokonywane biegiem dystanse tylko o 10%.
4. Dieta biegacza powinna składać się w 40% z węglowodanów? Nie. Węglowodany to przyjaciele biegaczy, gdyż pozwalają zaopatrywać mięśnie w glikogen używany przez mitochondria komórkowe do produkcji energii. Dieta uboga w węglowodany nie dostarcza więc ciału biegacza niezbędnej do wysiłku energii. Miłośnicy joggingu powinni raczej stawiać na jadłospis złożony z nie mniej niż 50% z węglowodanów.
5. Nie potrzebujesz specjalistycznych butów do biegania, nawet jeśli jesteś początkujący? To to trudny temat. Jeśli biegasz po twardym podłożu (asfalt, beton) i dopiero zaczynasz przygodę z joggingiem, lepiej kupić specjalne buty dla biegaczy, które zabezpieczą stawy i więzadła przed nadmiarem wstrząsów. Zaawansowani biegacze, pokonujące leśne ścieżki mogą biegać nawet boso. Dlaczego? To temat na oddzielny materiał.
6. Istnieje coś takiego jak temperatura idealna do biegania? To prawda. Najlepsza temperatura powietrza do biegania to 13 stopni Celsjusza. Każde 7 stopni więcej lub mniej zmniejsza wydolność organizmu o ok. 7%. Pogoda (temperatura, ale i wiatr, wilgotność powietrza) wpływa więc na tempo biegu. Dlatego biegów, które odbywały się w różnych warunkach pogodowych nie powinno się ze sobą porównywać.
7. Jeśli będziesz stale biegać, schudniesz? Niekoniecznie. Bieganie jest pogromcą tłuszczu, który pomaga dbać o zachowanie szczupłej sylwetki, ale jest tylko jednym z elementów od których zależy masa ciała biegacza. Żeby dbać o sylwetkę, trzeba także zdrowo się odżywiać i dostarczać organizmowi odpowiednią liczbę kalorii. Chcesz schudnąć? Musisz więc spalać więcej kalorii niż ich zjadasz. Ponieważ wielu biegaczy rozpoczynających regularne treningi obserwuje wzrost apetytu, aby nie utyć powinni panować nad kalorycznością swojej diety. Inni wychodzą z założenia, że skoro biegają, mogą pozwolić sobie na dodatkowe jedzeniowe szaleństwa, co może skończyć się przybieraniem na wadze.
8. Bieganie sprzyja powstawaniu zwyrodnienia stawów kolanowych? Nie. Aktualne badania naukowe wskazują na coś zupełnie innego - bieganie nie zwiększa ryzyka zachorowania na zwyrodnienie stawów (dotyczy to również stawów kolanowych), może wręcz mu zapobiegać.
9. Jedynym celem treningów szybkościowych jest kształtowanie szybkości? Nie. Treningi szybkościowe poprawiają zdolność biegacza do pokonywania dystansu w krótszym czasie, ale nie tylko. Wpływają też na podnoszenie tolerancji organizmu na wysiłek beztlenowy (bardzo intensywny). Efekt? Ciało uczy się przez dłuższy czas wykorzystywać tłuszcze do produkcji energii, potrafi wykonywać wysiłek dłużej i z większą intensywnością, czyli biegać dalej i szybciej.
10. Tzw. syndrom mięśnia gruszkowatego objawia się bólem pleców? Nie. Syndrom ten to częsta przypadłość biegaczy, ale ból umiejscowiony jest w pośladku, a nie w plecach. Mięsień gruszkowaty leży głęboko pod mięśniami pośladkowymi i odpowiada za ruch rotacji zewnętrznej uda. Gdy jest przeciążony, może powodować objawy podobne do rwy kulszowej - ból promieniujący w dół nogi, utrudniający nie tylko bieganie ale i przebywanie w pozycji siedzącej przez dłuższy czas.
