Anoreksja czy bulimia?

Gwiazdy i modelki uśmiechające się do nas z okładek kolorowych magazynów tworzą współczesny wzór piękna. Widzimy je każdego dnia w sklepach, kioskach, na ogromnych bilbordach, w telewizji. Zaczynamy myśleć, że tak właśnie powinien wyglądać świat, a w nim również my sami. Efekt? Anoreksja i bulimia wciąż są dużym problemem.

Dołącz do nas na Facebooku

Zapominamy o tym, że mamy do czynienia z wytworami ciężkiej i mozolnej pracy grafików komputerowych i chirurgów plastycznych. Jednak młodzi ludzie zawładnięci obsesją idealnego wyglądu zdają się o tym nie pamiętać i wpadają w sidła zaburzeń odżywiania. Oto najczęstsze z nich.

Anoreksja

Wydawałoby się, że na temat tej choroby wiemy już wszystko, jednak liczba nastolatków, którzy na nią zapadają, wcale nie maleje. Dlaczego używamy słowa "nastolatek"? Z badań wynika, że anoreksja dotyka głownie ludzi w wieku od 14-18 lat, co jednak nie oznacza, że nie cierpią na nią dzieci czy dorośli. Jest to jadłowstręt psychiczny,który wbrew stereotypom dotyka również mężczyzn. Anoreksja jest schorzeniem powoli wyniszczającym organizm na skutek niedożywienia, nieleczona prowadzi nawet do śmierci (ok. 10% przypadków). Na czym polega? Na zamierzonej utracie wagi poprzez głodzenie się. Osoba cierpiąca na tę chorobę z dnia na dzień zmniejsza ilość spożywanego pokarmu, co prowadzi do spadku masy ciała. Chorobie towarzyszą następujące objawy: zaburzony obraz własnej osoby, niska samoocena, brak wiary w siebie, niezadowolenie z ciała, lęk przed dorosłością czy dojrzewaniem, chęć kontrolowania własnego życia poprzez kontrolę własnej wagi czy też potrzeba zachowania wewnętrznej czystości poprzez kontrolę posiłków. Podstawową formą leczenia anoreksji jest psychoterapia, jeśli jednak jest ona zaawansowana wymagane jest leczenie typowo szpitalne.

Jak rozpoznać chorobę?

Osoby chore na anoreksję zwykle mają niedowagę, a mimo tego, panicznie boją się otyłości. Nie są w stanie prawidłowo ocenić swój wygląd i wagę, uważają, że wciąż są zbyt "duże". Nie interesują się zdrowotnymi konsekwencjami swojego zachowania. Kłamią co do ilości spożywanych posiłków, lubią jeść w samotności. Dziewczynki i kobiety często przestają miesiączkować. Często obsesyjnie angażują się w różnego rodzaju aktywności fizyczne.

Bulimia

Bulimia podobnie jak anoreksja jest chorobą o podłożu psychicznym, ale występuje nieco częściej. Jej charakterystyczną cechą są napady głodu, podczas których osoba dotknięta tym schorzeniem, spożywa ogromne ilości jedzenia. Wówczas pojawia się poczucie winy, aby je zagłuszyć, chory próbuje pozbyć się zbyt dużych ilości spożytego jedzenia przy pomocy różnych metod: zażywając środki przeczyszczające, prowokując wymioty czy też głodząc się. Jako przyczyny schorzenia należy wymienić problemy z samoakceptacją, trudną sytuację rodzinną, zaburzenia mechanizmów samokontroli oraz brak akceptacji ze strony otoczenia. Podstawą leczenia bulimii - podobnie jak w przypadku anoreksji - jest psychoterapia.

Jakie mogą być objawy bulimii?

Osoby cierpiące na żarłoczność psychiczną często są wycieńczone, ospałe, uskarżają się na bóle głowy, mają niedobory witamin i minerałów. Często przejawia się to również w zachowaniu: są nerwowe, mają zły nastrój, odczuwają niepokój. Bulimicy często maja suchą skórę, zniszczone włosy, popękane naczynka krwionośne oraz uszkodzone szkliwo zębów.

Czy naprawdę warto tak się męczyć, by dorównać ludziom z okładek kolorowych magazynów?

Zdrowa dieta i aktywność fizyczna nie przynoszą tak szybkich rezultatów jak głodówki i środki przeczyszczające. Tylko jakim kosztem?

Więcej o:
Copyright © Agora SA